Nie ma takiego kąta w domu, żebym go z pędzlem nie dopadła

Hej Dziewczyny!

Ponownie post wnętrzarski, a wszystko przez to, że w mojej chałupie dzieje się dużo, odnawiam, postarzam, przerabiam.
 Mój ślubny patrzy na to wszystko z coraz większym strachem, za to Emma dzielnie mi we wszystkim sekunduje, pewnie z przyjemnością też by to i owo zmalowała.

Zaglądam tu i ówdzie na wnętrzarskie strony, podpatruję rozwiązania z bielą w roli głównej, bo ten kolor zawładnął mną dokumentnie.
Nawet lakier na pazurkach ostatnio u mnie bez przerwy w różnych odcieniach bieli.

W kuchennym oknie na parapecie bielą mi się osłonki, za oknem jeszcze niezły hardkor, ale ogólne zamieszanie z budową dopiero zaczyna zbliżać się do finiszu, a ogród dopiero czeka na swoją kolej.

Mój wyrób, to znaczy nie do końca, bo jako wykończenie ściany między szafkami kuchennymi wykorzystałam fragment zbitych przez naszych  budowlańców desek (kawałek podestu do tynkowania). 
Rozrzedzona farba akrylowa, dekupażowe zabawy z serwetkami.
Serducha, tak, żeby miłość wyzierała u nas z każdego kąta.

Pudełko po butach przerobiłam na, o mało co, motylkową skrzynkę na rozsady moich ziółek, próbuje więc kiełkować majeranek, lubczyk itd . Wewnątrz nie jest już tak bosko, bo nasionka biorą się do życia w prostackich pojemniczkach po jogurtach, ważne więc, że plastiki nie straszą.

Półeczka na moje ukochane kubki, z których teraz pijemy kawę, motyle za oknem już fruwają, w domu też, jednemu trochę wysiadły czułki, to od nadmiaru kawy.

Nowy nabytek, postanowiłam słomkowe podkładki odłożyć w kąt, teraz goszczą na stole piękne, ręcznie robione, bawełniane koronki. Kącik jadalny to też moje dzieło, ale o nim pisałam w jednym z poprzednich postów.

A to fragment mojego ślubnego prezentu, ten obiadowy serwis zdobiony w stylu toile de jouy, ma już lat nie powiem, sporo, ale dalej kocham go, bo uroda, delikatność i kruchość tej porcelany bezustannie mnie rozczula.

Jeszcze trochę nowych nabytków z cyklu; stoliczku nakryj się, wszystko ręczna robota, najbardziej jestem dumna z tych dwóch serwet z haftem angielskim.

A to mój patent na oszczędność na drzwiach. Trzeba ich było kupić sporo, drzwi z sypialni do garderoby jakoś na razie się nie przebiły do listy zakupów, więc skończyło się tak. 
Pałąk na żabki ma jeszcze dostać takie "kryształowe" kule, ale to się dopiero wydarzy. 
Garderoba na razie w wersji "na chwilę", czekam na ciepłe dni, żeby zabrać się za szafy i komody, nie ma okna więc malowanie będzie w plenerze.

W sypialni komódka - szafka nocna też malowana przeze mnie, przedtem w brązach i beżach, nie chciałam już takiej.

A to moje puszki i puszeczki na różne kuchenne różności i przydasie, w tym pędzle.W ptaszkowych puszkach (kocham wszelkie ptactwo), kawy, w tych z wycinankami łowickimi też jedzeniowo, bo suszone grzyby i takie tam inne.

Mam nadzieję, że przebrnęłyście ze mną w tym spacerowaniu po moich kątach i nie nudziłyście się zbytnio, bo mi było bardzo miło.

Pozdrawiam

Margaretka