Swetrów trochę i garść włóczek - złota rączka, a nie tłuczek

Hand made + recykling

Czasem muszę odreagować. 

Nie żebym miała jakieś życie z koszmarnego koszmaru, wkurzających sytuacji dopada mnie ilość bardzo przeciętna. Jestem za to dużym fachowcem w robieniu ze stresiku stresa giganta, ze stresiątka prawdziwego olbrzyma. 
Strach ma wyraźnie u mnie wielkie oczy, a wyobraźnia lubi biec w rejony, gdzie wcale nie chciałabym bywać. 
Tak mam i nic mi z tekstów typu: - olej to kobito, - też masz się czym przejmować, - wycisz się, relaks.

Jak mi się już tak nazbiera, naskłada, sięgam po moje najlepsze lekarstwo. Zabawa to odmóżdżająca, wciągająca, ale też całkiem dobrze wyciszająca.
Zabawa kolorami, trochę dłubania. Taka moja wersja amerykańskich, patchworkowych klimatów, albo zabawa w puzzle, gdzie końcowym efektem bywa rzecz całkiem użyteczna i ciut chełpliwie powiem - wcale niebrzydka.

Narzuta ze starych swetrów

Kilka swetrów, które pierwszą, drugą, a bywa, że i trzecią młodość mają już za sobą, albo po prostu nikt już na nie nie chce nawet spojrzeć, jakieś resztki kolorowych włóczek, nożyczki, szydełko i.....  nie ma mnie dla świata, ja się teraz bawię barwami.

Będę nieskromna, więc dodam też, że pięknie, kolorowo wpisuję się w trend przetwarzania rzeczy niepotrzebnych na nowe, daję im drugie, wcale nie gorsze życie.

Najpierw zrobiłam tę narzutkę, przykrywajkę ze zdjęć powyżej, wędrowała tu i tam, w końcu wylądowała na fotelu przy kominku. Jak Emma pozwoli i ustąpi miejsca, można się tu czasem trochę wygrzać.

Doszłam do wniosku, że jedna taka narzutka komponuje mi się we wnętrzu jak ni pies, ni wydra, więc powstać musiała jeszcze jedna.
Najpierw myślałam, że będzie pełniła funkcję serwety - bieżnika na stole, ale okazało się to śliskim, wiecznie marszczącym się niewypałem, więc w końcu wylądowała na paskudnym krześle z Ikei. Krzesło czeka na kompletną metamorfozę, ma zostać całe rozjaśnione/pobielone, ale na razie biorę się za niego i biorę, a jak widać na zdjęciach, na zamiarach się na razie kończy.

A tak mniej więcej zaglądają na siebie krzesło z fotelem ubrane w moje recyklingowe dzieła.

Inspiracją do powstania tego postu jest zabawa, jaka trwa na blogu Gosia Stare Pianino.

Zadaniem jest stworzenie i pokazanie swojego pomysłu na temat:

Coś z niczego - wyzwanie

Melduję Gosiu, że zadanie wykonane!

A jak się Wam, Kochane podoba moja "twórczość", może być?

Pozdrawiam

Margaretka