Biżuteria, moje wiśnie na torcie

Hej, śliczne !

Dzisiaj u mnie biżuteryjnie, choć przy takiej pogodzie to nie tylko świecidełek nie chce się zakładać, najchętniej wrzuciłabym na siebie ciepły dresik, wskoczyła pod kołderkę i nos spod niej wychyliła dopiero, jak słońce przypomni sobie, że nad Polską też się dobrze świeci.

 

Niestety lajf is brutal, kołderkowe przyjemności odkładam na weekend a Wam przedstawiam kilka moich ulubionych biżuteryjnych dodatków.

 

Słoń i paw, przywiezione już kilka dobrych lat temu z dość daleka, są ze mną często, choć ważą sobie całkiem sporo.

Ta perełkowa broszka jest tak stara, że chyba chciałaby pójść już na emeryturę , straciła dwa dżety, ja jednak, jak nasz rząd, przesuwam jej wiek emerytalny do wiecznego nigdy.

 

Bransolety, właściwie obręcze, takie fasony lubiłam, lubię i lubić będę.

Ta szaro-biała, ma kafle jak z zamkowego pieca, ciężka, bo to dość grube szkło,  ubóstwiam ją, choć trochę mało wygodna.

 

Wisiorki, jeden to ręcznie robiona i wypalana ceramika, drugi, krzemień pasiasty z Sandomierza, jest ze mną tak często, że już mu się odrobina ułamała na dole.

 

 Macie swoje ulubione cudeńka ?

Drobne i delikatne czy takie wielkie i konkretne ?

 

No i na koniec, nie byłabym sobą, gdybym nie wrzuciła jeszcze przynajmniej dwóch zdjęć obrazów.

 Uwielbiam sztukę, więc musicie ze mną popatrzeć.

Obrazy autorstwa Kathy Morton-Stanion

 

 

Pozdrawiam cieplutko i bliskoweekendowo

Margaretka